مقدمه: بر اساسِ آنچه در منابعِ دین ذکر شده، اعتقاد راسخ شیعه بر آن استکه تمام برکات هستی و ادامه حیات عالَم و آدم و سایر موجودات در سایه وجود مقدّس و با برکتولی و خلیفه خدا بر روی زمین میباشد و اگر آن وجود گرامی نباشد تمام هستی نابود گشته و از بین خواهد رفت.«لَوبَقَیتِ الاَرضُ بغیرِ امامٍ لَساخَت» «اگر امام بر روی زمین نباشد، اهلش را فرو خواهد برد.» «امام صادق(ع)»[۱]. و مصداق ولی خدا در زمان ما حضرتولی الله الاعظم، حجه بن الحسن المهدی (عج) می باشد، کسی کهذخیره پروردگار برای اقامه حکومت حقّ در عالم است. «وَ نُرِیدُأَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ لَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ»[۲] «و اراده کرده‎ایم بر مستعضعفین زمین منّت نهاده و آنها را امام بر روی زمین و وارث گذشتگان بگردانیم». به برکتِوجودِ ایشان رزق نازل گردیده و فیضِ مادی و معنوی خداوند بر بشر جاری است و تنها و با تَمسّک و تَوسل به آن بزرگوار است که وصول به درجات بالای کمال و قرب حضرت حق(جل و اعلی) میّسر می گردد.[۳] امام صادق (ع) فرمودند: «اوصیاء پیغمبر درهای توجه مردم به سوی خداوند می باشند .»[۴] در زمان غیبت کبری، اگر چه آن وجود مقدّس به ظاهر در میان مردمنیستند امّا طبق فرمایش پیامبر اکرم(ص) مردم همچون خورشید پشت ابر از وجودشان بهره‎مند می گردد.[۵]و خود آن بزرگوار نیز در توقیع به شیخ مفید (ره) فرمودند: «انّا غیر مهملین لمراعاتکم ولا ناسین لذکرِکُم…»«ما هرگز شمارا به حال خود وا نمی‎گذاریم و فراموشتان نمی‎کنیم و اگر اینچنین نبود بلا‎ها بر شما نازل می گشت و دشمنان بر شما مسلط می‎شدند.»[۶] از همین رو شیعیان و ارادتمندان آن حضرت و به خصوص عالمان دین ـکه به فرموده آن حضرت نائب ایشان در میان مردم هستند ـ[۷] پیوسته در مشکلات خویش متوسّل به وجود مقدّس آن حضرت شده و هر لحظه خود را در محضر آن حضرت حاضر می دانند و مورد توجّه و عنایات خاصّ آن وجود مقدّس قرار داشته اند. شبستانهای مسا جد سهله، کوفه و جمکران با صدای ناله‎های این عاشقان اُنس گرفته و حکایاتی از ارتباط نزدیک عشّاق با معشوق خویش دارد. سؤالی که در این میان مطرح است اینکه، آیا ملاقات با آن وجودِ نازنیندر زمان غیبت کبری میسّر است، در حالی که در توقیع مبارک حضرت به «علی بن محمد سمری» نائب چهارم از نوّاب اربعه آمده است: «وسیأتی لشیعتی من یدّعی المشاهده قبلَ خروج السفیانی و الصیحه فهو کذّابٌ مفتر»[۸] «قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی برخی از شیعیان ادعای مشاهده امامشان را دارند و آنها دروغگویند.» در پاسخ به این سوال باید گفت که: اولاً: با توجّه به اتمامنیابت خاصّه، مراد از ادعای مشاهده، همراه با ادعای نیابت است و اینکه هر وقت بخواهد می تواند امام را زیارت کند و چنین شخصی کذّاب است. ثانیاً: مراد کسانی هستند که ادعا دارند حضرت را دیده و شناخته اند بدون اینکه حضرت ، خود را معرّفی نماید. ثالثاً: بهترین دلیل برامکان چیزیوقوع آن است و در حالی که بسیاری از بزرگان که در وثاقت آنها شک نیست به محضرشان شرفیاب شده‎اند، پس راه ملاقات با حضرت مفتوح است. علاوه بر اینکه یک جهت این بیان مبارک برای این است که راه سؤاستفاده برای افراد فرصت طلب مسدود شود و ادعای هر کسی به راحتی پذیرفته نشود.[۹] در هر حال راه ارتباط با ولی‎عصر (عج) ـ بر فرض که راه ملاقات هم بسته باشد ـ به هیچ وجه مسدود نیست و با توجه به اشراف حضرت به اعمال شیعیان[۱۰] و عنایت به آنها، می توان برای محکم تر نمودن این ارتباط در جهت رضایت آن وجود مقدّس تلاش نمود. ارتباط با امام زمان در کلام بزرگان: حضرت امام خمینی (ره): «همان طوری که رسول اکرم(ص) به حسب واقع حاکم بر جمیع موجودات است، حضرت مهدی همان طور حاکم بر جمیع موجودات است، آن خاتم رسل است و این خاتم ولایت…»[۱۱]. «ببینید که تحت مراقبت هستید، نامه اعمال ما می رود پیش امام زمان ـ سلام الله علیه ـ هفته‎ای دو دفعه (به حسب روایت ) نکند کهخدای نخواسته از من و شما و سایردوستان امام زمان ـ سلام الله علیه ـ یک وقت چیزی صادر بشود که موجب افسردگی امام زمان ـ سلام الله‎علیه ـ باشد.»[۱۲] «رهبر همه شما و همه ما وجود مبارک بقیه الله است و باید ماها و شماها طوری رفتار کنیم که رضایت آن بزرگوار را که رضایت خداست بدست آوریم.»[۱۳] «خداوند… ما را موفّق کند که به لقای جمال مبارک امام زمان ـ سلام الله علیه ـ موفق بشویم.»[۱۴] «بحمدالله این کشور الآن در تحت عنایت حق تعالی و در تحتحمایت ولی عصرسلام الله علیه به مقامی رسیده که می تواند راه خودش را طی کند.»[۱۵] حضرت آیت الله العظمی بهجت(حفظه الله): «کجا رفتند کسانی که با صاحب الزمان ارتباط داشتند؟ ما خود را بیچاره کرده‎ایم که قطع ارتباط نموده‎ایم و گویا هیچ نداریم. آیا آنها از ما فقیرتر بودند؟ اگر بفرمائید به آن حضرت دسترسی نداریم؟ جواب شما این است که چرا به انجام واجبات و ترک محرّمات ملتزم نیستید، و او به همین از ما راضی است زیرا «أورع النّاس مَن تورَّعَ عن المحرّمات»پرهیزگارترین مردم کسی است که از کارهای حرام بپرهیزد. ترک واجبات و ارتکاب محرّمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است.»[۱۶